Fokker
Fokker zijn is geen beroep, maar een manier van leven!
Een zichzelf respecterende fokker heeft altijd de plicht het ras waarmee hij fokt gezond te houden of daar waar nodig te verbeteren. Een fokker moet kunnen selecteren op de gewenste eigenschappen van het ras zonder in te leveren op de gezondheid en het welzijn van de honden. Niet iedereen die twee honden op elkaar zet en een nestje fokt is per definitie een fokker.
Iedere fokker probeert binnen zijn of haar type hond de meest gezonde nakomelingen te fokken. Om te kunnen selecteren ben je wel meer dan twee of drie honden nodig. Bewust fokken is terugkijken, selecteren, vastleggen en vooruit denken. Om zoveel mogelijk goede eigenschappen uit meerdere rassen in één type Bulldog te krijgen moet je als fokker de juiste keuzes kunnen maken en doelbewust fokken naar een verbeterend type. Hiervoor is kennis, ruimte en veel geduld nodig.
Old English Buldoggen zijn er in veel verschillende types en maten. Feitelijk is de naam ‘Old English Buldog’ een verzamelnaam voor grofweg alle types Bulldoggen vanaf de Engelse Bulldog tot en met de American Bulldog. Hoe je het ook wendt of keert, alle types Old English Bulldoggen zijn steeds gefokt uit andere veelal gevestigde Bulldog-rassen.
Omdat in Nederland het Old English Bulldog ras een ‘niet erkend ras’ is, is er van dit ras evenmin een duidelijke ‘rasstandaard’. Wel zijn er in een verleden enkele types Old English Bulldoggen gefokt en benoemd. Types als Old Victorian, Leavitt, Hermes, Renascence en Pacific zijn bekende begrippen.
De fokkers van deze bekendere types hanteren, nog los van elkaar, een eigen rasstandaard. Deze rasstandaard is conform het gewenste beeld van deze fokkers van dit type. Niet meer, niet minder.
Voor een goedwillende Old English Bulldog-fokker kunnen deze ‘type-ras-standaarden’ mogelijk een leidraad zijn, maar bindend en dwingend zijn ze niet. Tenminste, voor ons zijn ze dat nooit geweest! Kwaliteit is een keuze, zolang die keuze voortkomt uit karakter en welzijn! Niet uit een rasstandaard!
We weten inmiddels allemaal hoeveel kwaliteit de Raad van Beheer en hun keurmeesters aan de hand van hun rasstandaarden en stambomen hebben geleverd. We zien nu dat er van meerdere ‘ooit gezonde’ rassen verrekt weinig gezondheid en welzijn meer over is. Erkende rassen als onder andere: de Cavalier King Charles Spaniël, de Mopshond, de Franse en Engelse Bulldog, de Golden en Labrador Retriever, de Boxer en de Duitse Herdershond zijn totaal door- en kapot gefokt!
Dit ‘dierenleed’ is allemaal gerealiseerd onder toezicht én met goedkeuring van de Raad van Beheer en hun keurmeesters. Vergeet niet dat óók honderden zogenaamde serieuze rasfokkers hieraan gewoon hebben meegewerkt! Fokkers die fokken volgens de rasstandaarden in plaats van oog te hebben voor de gezondheid en het welzijn van hun honden en de nakomelingen hiervan.
Dus samen met de Raad van Beheer en hun keurmeesters zijn het óók deze rasfokkers die bewust hebben meegewerkt aan het traject: “van Rashond naar Ramphond!!” Nog steeds zijn er rasfokkers die willens en wetens ramphonden fokken. Zolang er ‘dierenvrienden’ zijn die deze ‘ramp-puppies’ aanschaffen, blijven er fokkers die ze fokken!
Voor de honden in kwestie zijn de gevolgen hiervan rampzalig, en hun kwaliteit van leven ook. Wij blijven bij ons standpunt: Kwaliteit fokken is een keuze, zolang die keuze een goed karakter en een goede gezondheid en welzijn van de nieuw gefokte honden garandeert.
Ook binnen ons ‘niet erkende Old English Bulldog ras’ zijn er fokkers die meer met behaalde showprestaties, zelfbedachte rasstandaarden en ‘grote namen’ op stambomen bezig zijn, dan met de gezondheid en het welzijn van hun honden. Geleid door emotie en hoogmoed worden er totaal verkeerde fok-combinaties gemaakt, terwijl een praktische fokker uitsluitend rationele keuzes maakt.
Om een gezond type Bulldog te kunnen fokken (én dit te kunnen blijven doen) moet je als fokker wel beschikken over genoeg geschikte ruimte voor meerdere grote en middelgrote honden. Naast het hebben, verzorgen en het kunnen fokken van Bulldoggen zijn er ook nog wel meer ‘eisen’ waaraan je als fokker, liefhebber en eigenaar moet voldoen.
Je moet in het bezit zijn van de vereiste vergunningen en erkenningen (Vakdiploma’s) voor het mogen fokken van meerdere pups. De controlerende instanties (NVWA) kijken graag met je mee. Behalve fokkers-eigenschappen als kennis, ambitie, passie en veel doorzettingsvermogen moet een fokker veel tijd en vooral veel geduld hebben. Ontzettend veel geduld.
Om ‘nieuwe types’ Old English Bulldogen te kunnen realiseren heb je behalve meerdere fokhonden ook meerdere fok-combinaties nodig. Selecteren kun je niet aan de hand van slechts enkele pups uit enkele gelegenheids nestjes. Meerdere bewuste fok-combinaties zorgen ook voor meerdere gezonde nakomelingen. Om dan niet om te komen in je eigen fokkerij, moet je als fokker wel het vertrouwen hebben van liefhebbers die in jouw pups en in jouw manier van fokken geloven.